Eşi Boşanmak İsteyen Kadın Öyle Bir Ders Verdi ki

Bir akşam eve geldiğimde eşimi sofrayı sermiş, yemekleri tabaklara koyarken gördüm. Çok acıkmıştım ama bu acıkmamı bile unutturacak bir şey vardı.

Elini tuttum ve ona söyleyeceğim şeyler olduğunu söyledim. Masaya oturdu ve sessizce yemeğini yemeye başladı. Belki de hissetmişti.


Gözlerine bakamıyordum. Bakarsam geri adım atacağımı düşünüyordum. Ne olursa olsun bu fikrimden vazgeçmeyi düşünmüyordum.


Gözlerinde o korkuyu gördüm birden. Bir anda kasıldım, ağzımı açamıyordum ama düşüncelerimi söylemem lazımdı.

Ben boşanmak istiyorum dedim birden nefesim kesilircesine. Sinirlenmedi, sözlerime karşılık vermedi, sadece sebebini sordu sakin bir ses tonuyla.

Bir cevap veremedim. Onu asıl çıldırtan şeyse böyle sessiz kalışım oldu ve buna çok sinirlendi. Elindeki çatal bıçakları fırlattı. Bana bağırdı ve adam olmadığımı söyledi.

O akşam tek kelime konuşmadık. Eşim bütün gece ağladı. Farkındaydım, evliliğimize ne olacağını merak ediyordu, ama onu tatmin edecek bir şey söyleyemeyecektim.


Tam da sevgililer gününde ben Selma’ya aşık oldum, seni yani eşimi sevmiyorum artık diyebilir miydim? Her şey büyük bir işkenceydi artık.


Bu vicdan azabıyla bir evlilik sözleşmesi hazırladım hemen; evi, arabayı ve şirketin %30'unu ona bırakacaktım. Yüklü bir miktarda da nafaka ödemeyi kabul edecektim.

Sözleşmeye kısa bir süre baktı ve bin parçaya ayırdı. Yedi yıl hayatımı paylaştığım bu kadın bana yabancı olmuştu. Onun harcadığı zamana ve enerjiye üzülüyordum ama geri dönemezdim, Selma’ya çok aşık olmuştum.

Sonra hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı, bu beklediğim bir tepkiydi. Onun ağlaması benim hafiflememe sebep olmuştu.

Bir süredir aklımdan geçiriyordum boşanmayı, bu fikir bende saplantı haline gelmişti; şimdi bu duyguyu daha da güçlü hissediyordum ve doğru karardı.


Bir sonraki akşam eve geldiğimde hiç beklemediğim bir şeyle karşılaştım.
DEVAMINI OKUMAK İÇİN GÖRSELE T|KLAYARAK İLERLEYİNİZ